Najbardziej rozpowszechnionym systemem nawadniania jest nawadnianie ciśnieniowe za pomocą rur stalowych ocynkowa­nych, aluminiowych lub rur z tworzywa sztucznego, na któ­rych w określonych odległościach są umieszczone dysze ude­rzeniowe. Wydajność tego typu deszczowni zależy od rodzaju dysz. Strumień wody wypływającej z dyszy nawadnia powierz­chnię koła o średnicy zależnej od użytej dyszy i ciśnienia wody. Deszczownie tego typu wymagają ciśnienia wody 2— 4 atm, przy .którym każda dysza ma zasięg od 100 do 150 cm. W takich też odległościach dysze umieszczane są na rurach. Zaletami tego systemu nawadniania są: niskie koszty eks­ploatacji, znaczna trwałość instalacji oraz równomierny rozdział wody na powierzchnię uprawną.

Z wad można wymienić: duże zapotrzebowanie na wodą w jednostce czasu; co zmusza do stosowania przewodów zasila­jących o znacznych średnicach, konieczność utrzymywania w in­stalacji zasilającej stałego, dość wysokiego ciśnienia wody, moż­liwość nawadniania roślin wrażliwych na wysoką wilgotność powietrza tylko w godzinach rannych, tak aby rośliny przed nocą mogły wyschnąć oraz aby wilgotność powietrza w szklarni czy tunelu foliowym do zmroku można było obniżyć przez wie­trzenie.